VAT E-commerce: procedury szczególne OSS, IOSS

Podsumowanie najważniejszych zmian z zakresu e-commerce oraz uregulowania w odniesieniu do platform elektronicznych zostały opisane w poprzednich artykułach. Niniejszy tekst podsumowuje postanowienia przepisów o e-commerce, dotyczące procedur szczególnych. Poprzez nowe przepisy zmienia się istniejące procedury szczególne określone w dyrektywie VAT (procedurę nieunijną, procedurę unijną) oraz dodaje nową procedurę (procedurę importu).

Mały punkt kompleksowej obsługi (MOSS) jest elektronicznym systemem umożliwiającym podatnikom świadczącym usługi telekomunikacyjne, nadawcze i świadczone drogą elektroniczną na rzecz konsumentów w UE zadeklarowanie i opłacenie w jednym państwie członkowskim VAT należnego we wszystkich państwach członkowskich UE. Od dnia 1 lipca 2021 r. mały punkt kompleksowej obsługi został rozszerzony na wszystkie usługi B2C świadczone w państwach członkowskich, w których usługodawca nie ma swojej siedziby, na wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość oraz na niektóre krajowe dostawy towarów i tym samym stał się punktem kompleksowej obsługi (OSS).

W poniższej tabeli przedstawiono przegląd zmian, które zaczną obowiązywać od dnia 1 lipca 2021 r.

Tabela 1: Przegląd zmian w procedurach szczególnych obowiązujących od dnia 1 lipca 2021 r.

  Podatnik/dostawca mający siedzibę poza UE Podatnik/dostawca mający siedzibę w UE
Transakcje Procedura szczególna Konieczność ustanowienia pośrednika lub przedstawiciela

VAT E-commerce: Platformy elektroniczne

Podsumowanie najważniejszych zmian z zakresu e-commerce znajduje się w poprzednim artykule. Niniejszy tekst podsumowuje postanowienia przepisów o e-commerce, dotyczące platform elektronicznych.

W celu ułatwienia zrozumienia nowych przepisów, Komisja Europejska – Dyrekcja generalna Ds. Podatków i unii celnej, opublikowała noty wyjaśniające w sprawie przepisów dotyczących VAT w handlu elektronicznym. Zgodnie z tymi notami, podatnik ułatwiający dostawę poprzez użycie interfejsu elektronicznego takiego jak platforma handlowa, platforma, portal lub podobne środki jest podmiotem uznawanym za dostawcę w przypadku:

  • sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 EUR, często określanych jako towary o niskiej wartości – art. 14a ust. 1 lub
  • dostaw towarów na terytorium Wspólnoty przez podatnika niemającego siedziby na terytorium Wspólnoty na rzecz osoby niebędącej podatnikiem; dotyczy to zarówno dostaw krajowych, jak i wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – art. 14a ust. 2.

Innymi słowy, podatnik ułatwiający dostawę poprzez użycie interfejsu elektronicznego stanie się podmiotem uznawanym za dostawcę w przypadku następujących dostaw realizowanych za pośrednictwem jego interfejsu elektronicznego:

  • towarów w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 EUR dostarczanych

VAT E-commerce: podsumowanie zmian przepisów

Od dnia 1 lipca 2021 r. obowiązuje szereg zmian w dyrektywie 2006/112/WE (dyrektywa VAT), które mają wpływ na przepisy dotyczące VAT, mające zastosowanie do transgranicznego handlu elektronicznego między przedsiębiorstwami a konsumentami (B2C).

W celu ułatwienia zrozumienia nowych przepisów, Komisja Europejska – Dyrekcja generalna Ds. Podatków i unii celnej, opublikowała noty wyjaśniające w sprawie przepisów dotyczących VAT w handlu elektronicznym. Zgodnie z tymi notami, zmiany przepisów mają pomóc sprostać wyzwaniom wynikającym z systemów VAT odnoszących się do sprzedaży towarów na odległość oraz z importu przesyłek o niskiej wartości, mianowicie:

  • ponieważ unijne przedsiębiorstwa prowadzące sprzedaż towarów przez internet wśród konsumentów końcowych znajdujących się w innym państwie członkowskim muszą zarejestrować się i rozliczać z podatku VAT w państwie członkowskim konsumenta, w przypadku gdy ich sprzedaż przekracza próg sprzedaży na odległość, tj. 35 000/100 000 EUR. Stwarza to znaczne obciążenie administracyjne dla podmiotów gospodarczych i utrudnia rozwój wewnątrzunijnego handlu w internecie;
  • ponieważ zwolnieniu z VAT podlega import towarów o niskiej wartości wynoszącej do 22 EUR i zwolnienie to prowadzi do nadużyć, państwa członkowskie tracą część swoich dochodów podatkowych;
  • ze względu na fakt, że przedsiębiorstwa spoza UE prowadzące sprzedaż towarów z państw trzecich wśród konsumentów

Sprzedaż towarów w transakcjach łańcuchowych a 0% VAT

Przedmiotem niniejszego tekstu jest sytuacja dostawy towarów przez firmę działającą w Polsce do nabywcy w innym państwie członkowskim UE, np. Holandii, nabywanych uprzednio od podwykonawcy w Polsce. Jest to zatem transakcja łańcuchowa, bowiem będą miały miejsce dwie transakcje, jednakże towary będą transportowane bezpośrednio od podwykonawcy do nabywcy w Holandii.

Przy sprzedaży towarów dla unijnego odbiorcy, nabytych uprzednio od podwykonawcy, pojawia się wątpliwość – jak sformułować umowę, aby transakcja mogła zostać uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów? Aby odpowiedzieć na tak postawione pytanie, konieczne jest zapoznanie się z przepisami polskiej Ustawy o VAT oraz z wnioskami wynikającymi z wyroków TSUE.

Ustawa o VAT

Do transakcji łańcuchowych mają zastosowanie następujące przepisy Ustawy o VAT:

Art. 7 ustawy o VAT

„8. W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.”

Art. 22 ustawy o VAT

„2. W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar

Social Share Buttons and Icons powered by Ultimatelysocial