Met de nieuwe bepalingen worden de in de btw-richtlijn vastgestelde bestaande bijzondere btw-regelingen (niet-Unieregeling, Unieregeling) gewijzigd en wordt een nieuwe regeling (invoerregeling) toegevoegd. Een overzicht van de belangrijkste veranderingen op het gebied van e-commerce en met betrekking tot de elektronische interfaces vind je in het vorige artikel. Deze tekst vat de bepalingen van de e-commercewet met betrekking tot de EU en NON-EU speciale regelingen samen.
Het mini-eenloketsysteem (MOSS) is een elektronisch systeem dat belastingplichtigen die telecommunicate-, omroep- en elektronische (TBE) diensten verlenen aan afnemers in de EU, de mogelijkheid biedt de in alle EU-lidstaten verschuldigde btw in een lidstaat aan te geven en te betalen. Met ingang van 1 juli 2021 is het MOSS uitgebreid tot alle b2c-diensten die worden verricht in lidstaten waar de dienstverlener niet is gevestigd, intracommunautaire afstandsverkopen van goederen en bepaalde binnenlandse goederenleveringen. Het wordt dus een eenloketsysteem (OSS).
Tabel 1: overzicht van de wijzigingen in de bijzondere regelingen per 1 juli 2021
Niet in de EU gevestigde belastingplichtige/leverancier of dienstverlener | In de EU gevestigde belastingplichtige/leverancier of dienstverlener | |||
Handelingen | Bijzondere regeling | Tussenpersoon of fiscaal vertegenwoordiger nodig | Bijzondere regeling | Tussenpersoon of fiscaal vertegenwoordiger nodig |
B2c-diensten | Niet- Unieregeling (OSS) | NEE | Unieregeling (OSS) | NEE |
Intracommunautaire afstandsverkopen van goederen | Unieregeling (OSS) | NEE | Unieregeling (OSS) | NEE |
Binnenlandse leveringen door EI | Unieregeling (OSS) | NEE | Unieregeling (OSS) | NEE |
Afstandsverkopen van uit een derde land of een derdelandsgebied ingevoerde goederen in zendingen van maximaal 150 EUR | Invoerregeling (IOSS) | JA | Invoerregeling (IOSS) | NEE |
Er wordt een nieuwe regeling in het leven geroepen voor de aangifte en de betaling van de btw die verschuldigd is over afstandsverkopen van uit een derde land of een derdelandsgebied ingevoerde goederen van geringe waarde, het eenloketsysteem voor invoer (IOSS).
Tabel 2 bevat een uitsplitsing van de soorten leveringen en diensten en de soorten belastingplichtigen die onder de desbetreffende bijzondere regelingen vallen.
Tabel 2: overzicht van bijzondere regelingen
Niet- Unieregeling/ OSS | Unieregeling/OSS | Invoerregeling/IO S S | |
Soorten leveringen/ diensten | ALLE b2c- diensten aan afnemers in de EU | a) ALLE intracommunautaire b2c-diensten
b) Intracommunautaire afstandsverkopen van goederen c) Binnenlandse b2c- leveringen van goederen overeenkomstig artikel 14 bis, lid 2 |
Afstandsverkopen van ingevoerde goederen in zendingen
< 150 EUR |
Belastingplichtigen | Niet in de EU gevestigd | a) Uitsluitend in de EU gevestigd
b) Al dan niet in de EU gevestigd c) Al dan niet in de EU gevestigde elektronische interfaces |
Al dan niet in de EU gevestigd, inclusief elektronische interfaces |
Welke voordelen heeft het OSS?
Om de nieuwe wet begrijpelijker te maken, heeft het Directoraat-generaal belastingen en douane-unie van de Europese Commissie de toelichting op de btw-regels voor e-commerce gepubliceerd. Volgens deze verklaringen vereenvoudigt het eenloketsysteem de btw-verplichtingen voor bedrijven die goederen verkopen en diensten verlenen aan eindafnemers in de hele EU door hen in staat te stellen:
- zich langs elektronische weg in een lidstaat te registreren voor de btw voor alle onder de regeling vallende verkopen van goederen en diensten aan in de overige 26 lidstaten gevestigde afnemers;
- in een keer via het OSS op elektronische wijze btw-aangifte te doen en de over al deze verkopen van goederen en diensten verschuldigde btw in een keer te betalen;
- samen te werken met de belastingdienst van de lidstaat waarin zij voor het OSS zijn geregistreerd, en in een taal, ook al vinden de verkopen in de hele EU plaats.
Raadpleeg met betrekking tot de praktische aspecten van het OSS en het IOSS, zoals registratie en uitschrijving, btw-aangiften, correcties, btw-betalingen enz., de Gids voor het OSS voor btw.
De Niet-UnieRegeling
Met de nieuwe regels wordt het toepassingsgebied van de bijzondere regeling voor niet in de EU gevestigde belastingplichtigen die telecommunicate-, omroep- en elektronische (TBE) diensten verrichten, uitgebreid tot alle diensten aan niet-belastingplichtigen die plaatsvinden in een lidstaat overeenkomstig de regels inzake de plaats van dienst.
Dit betekent dat niet in de EU gevestigde bedrijven die diensten verrichten voor niet- belastingplichtigen (afnemers) in de EU, zich vanaf 1 juli 2021 niet in elke lidstaat waar zij hun diensten leveren, hoeven te registreren voor de btw. In plaats daarvan kan de over deze diensten verschuldigde btw worden aangegeven en betaald in een lidstaat (de zogenoemde lidstaat van identificatie) via het eenloketsysteem (OSS, niet-Unieregeling).
De nieuwe regels veranderen niets aan de plaats waar deze diensten worden geleverd, maar voorzien in een vereenvoudigde procedure voor de aangifte van de btw die verschuldigd is in de EU-lidstaten waar de dienst plaatsvindt.
Voorbeelden van b2c-diensten (een niet-uitputtende lijst) die in het kader van de niet- Unieregeling kunnen worden gemeld, zijn:
- diensten in verband met verblijfsaccommodatie die worden verricht door niet in de EU gevestigde belastingplichtigen;
- toegang tot culturele, artistieke, wetenschappelijke, educatieve, sport- en amusementsevenementen of soortgelijke evenementen, zoals beurzen en tentoonstellingen;
- vervoersdiensten;
- diensten in verband met expertises en werkzaamheden die betrekking hebben op roerende lichamelijke zaken;
- activiteiten die met vervoer samenhangen, zoals laden, lossen, intern transport en soortgelijke activiteiten;
- diensten die betrekking hebben op onroerende goederen;
- verhuur van vervoermiddelen;
- restaurant- en cateringdiensten voor verbruik aan boord van een schip, vliegtuig of trein enz.
De UnieRegeling
Met de nieuwe regels die op 1 juli 2021 van kracht worden, wordt het toepassingsgebied van de Unieregeling in twee richtingen uitgebreid:
- Er kunnen meer verschillende leveringen en diensten onder de Unieregeling worden aangegeven, te weten:
- naast grensoverschrijdende TBE-diensten aan niet-belastingplichtigen in de EU kan een dienstverlener ook alle andere grensoverschrijdende diensten aan niet- belastingplichtigen aangeven die in de EU worden verricht. Zie paragraaf 3.1.3 voor voorbeelden van diensten die in het kader van de Unieregeling kunnen worden aangegeven;
- de leverancier kan alle intracommunautaire afstandsverkopen van goederen aangeven;
- elektronische interfaces die gelijkgestelde leveranciers worden voor goederenleveringen binnen de EU, kunnen onder de Unieregeling zowel intracommunautaire afstandsverkopen van goederen als bepaalde binnenlandse goederenleveringen aangeven.
- Er kunnen meer verschillende belastingplichtigen (leveranciers/dienstverleners) gebruikmaken van de Unieregeling (zie paragraaf 3.2.3).
Van de Unieregeling kan gebruik worden gemaakt door:
- Een in de EU gevestigde belastingplichtige (die geen gelijkgestelde leverancier is) om btw aan te geven en te betalen over:
- b2c-diensten in een andere lidstaat dan die waar hij is gevestigd,
- intracommunautaire afstandsverkopen van goederen.
Diensten die worden verleend aan afnemers in een lidstaat waar de dienstverlener is gevestigd, moeten worden aangegeven in de nationale btw-aangifte van de betreffende lidstaat, ongeacht of deze vaste inrichting al dan niet betrokken is bij de dienst;
- Een niet in de EU gevestigde belastingplichtige om btw aan te geven en te betalen over
- intracommunautaire afstandsverkopen van goederen.
- Een elektronische interface (gevestigd in of buiten de EU) die goederenleveringen faciliteert (gelijkgestelde leverancier) voor:
- intracommunautaire afstandsverkopen van goederen;
- bepaalde binnenlandse goederenleveringen.
Binnenlandse goederenleveringen, d.w.z. waarbij de goederen zich in dezelfde lidstaat bevinden als de afnemer naar wie ze worden verzonden, kunnen bij uitzondering onder de Unieregeling worden aangegeven, maar uitsluitend door een elektronische interface voor de leveringen waarvoor hij een gelijkgestelde leverancier wordt.
Kan de Unieregeling worden gebruikt voor een deel van de prestaties die onder de regeling vallen?
Indien een leverancier/dienstverlener of een gelijkgestelde leverancier besluit zich voor de Unieregeling te registreren, dan moet hij de btw aangeven en betalen die verschuldigd is over alle prestaties die onder de Unieregeling vallen. Hij kan er niet voor kiezen om deze aan te geven in de nationale btw-aangifte.
Voorbeeld 1:
Een in de EU gevestigde leverancier/dienstverlener verricht intracommunautaire afstandsverkopen van goederen en diensten aan afnemers in verschillende EU-lidstaten. Hij wil zich laten registreren voor de Unieregeling en via de Unieregeling alleen de btw over de diensten aangeven en betalen. Hij wil de btw over de afstandsverkopen van goederen aangeven en betalen volgens de algemene btw-regels in de respectieve binnenlandse btw- aangifte van de betrokken lidstaat.
De leverancier/dienstverlener die heeft besloten zich te registreren voor het OSS, moet al zijn onder de Unieregeling vallende prestaties via het OSS aangeven. Bijgevolg kan hij er niet voor kiezen om de Unieregeling alleen te gebruiken voor diensten. Na registratie voor de Unieregeling moeten zowel diensten als afstandsverkopen van goederen via het OSS worden aangegeven.
Voorbeeld 2:
Een in de EU gevestigde elektronische interface is een gelijkgestelde leverancier voor intracommunautaire afstandsverkopen van goederen en binnenlandse goederenleveringen aan afnemers in de EU. De elektronische interface verleent ook grensoverschrijdende elektronische b2c-diensten aan afnemers in de EU. De elektronische interface wil het OSS alleen gebruiken voor de aangifte en betaling van de btw over de afstandsverkopen van goederen. De btw over binnenlandse goederenleveringen als gelijkgestelde leverancier en elektronische diensten zou door de elektronische interface volgens de algemene btw-regels worden aangegeven en voldaan.
Een leverancier/dienstverlener die besluit zich te registreren voor het OSS, moet al zijn onder de Unieregeling vallende prestaties via het OSS aangeven. Bijgevolg kan de elektronische interface er niet voor kiezen om het OSS voor specifieke leveringen te gebruiken. Na registratie voor de Unieregeling moeten alle onder die regeling vallende prestaties (afstandsverkopen van goederen, binnenlandse goederenleveringen als gelijkgestelde leverancier en diensten) worden aangegeven via het OSS.
Wat zijn intracommunautaire afstandsverkopen van goederen?
Er is sprake van een intracommunautaire afstandsverkoop van goederen wanneer goederen worden verzonden of vervoerd door of voor rekening van de leverancier vanuit een andere lidstaat dan die van aankomst van de verzending of het vervoer van de goederen naar de afnemer (artikel 14, lid 4, eerste alinea, van de btw-richtlijn). Overeenkomstig dit artikel moet de goederenlevering bovendien worden verricht:
- voor een belastingplichtige of voor een niet-belastingplichtige rechtspersoon van wie de intracommunautaire verwervingen van goederen uit hoofde van artikel 3, lid 1, van de btw-richtlijn niet aan de btw zijn onderworpen; of
- voor enige andere niet-belastingplichtige.
Kortom, het begrip “intracommunautaire afstandsverkopen van goederen” heeft betrekking op leveringen aan de volgende afnemers:
- goederenleveringen aan niet-belastingplichtigen (consumenten);
- goederenleveringen (met inbegrip van accijnsproducten) aan belastingplichtigen of niet- belastingplichtige rechtspersonen die zijn vermeld in artikel 151 van de btw-richtlijn (diplomatieke betrekkingen, internationale instellingen, NAVO enz.); en
- goederenleveringen (met uitzondering van accijnsproducten) aan: i) belastingplichtigen die alleen goederenleveringen of diensten verrichten die geen recht op aftrek geven,
- belastingplichtigen die onder de gemeenschappelijke forfaitaire regeling voor landbouwproducenten vallen, iii) belastingplichtigen die onder de margeregeling voor gebruikte goederen vallen en iv) niet-belastingplichtige rechtspersonen — ook bekend als de groep van vier.
Afstandsverkopen van goederen kunnen betrekking hebben op alle soorten goederen, ongeacht de waarde ervan, met inbegrip van accijnsproducten. Artikel 14, lid 4, eerste alinea, van de btw-richtlijn en derhalve de Unieregeling betreffen alleen in specifieke gevallen leveringen van accijnsgoederen, afhankelijk van de afnemer aan wie de goederen worden geleverd, dus alleen bij levering aan:
- niet-belastingplichtigen; of
- belastingplichtigen of niet-belastingplichtige rechtspersonen van wie de intracommunautaire verwervingen uit hoofde van artikel 3, lid 1, van de btw-richtlijn niet aan de btw zijn onderworpen, dus die bedoeld in artikel 151 van de btw-richtlijn.
Intracommunautaire afstandsverkopen van accijnsgoederen aan een lid van de zogenoemde groep van vier vallen niet onder artikel 14, lid 4, eerste alinea, van de btw-richtlijn en kunnen derhalve niet onder de Unieregeling worden aangegeven (zie artikel 3, lid 1, onder b), van de btw-richtlijn).
Plaats van levering of dienst
De plaats waar TBE-diensten worden verleend door een in een lidstaat gevestigde belastingplichtige (de dienstverlener) aan een niet-belastingplichtige (de afnemer) in een andere lidstaat, is de lidstaat waar de afnemer zijn verblijfplaats heeft.
De plaats van levering van intracommunautaire afstandsverkopen van goederen wordt geacht de plaats te zijn waar de goederen zich bevinden op het tijdstip van aankomst van de verzending of het vervoer van de goederen naar de afnemer (artikel 33, onder a), van de btw-richtlijn).
Voor andere soorten diensten die onder de Unieregeling vallen, zijn de regels inzake de plaats van dienst niet veranderd. Meer informatie is te vinden in de artikelen 47 tot en met 58 van de btw-richtlijn.
Hieruit volgt dat in gevallen van intracommunautaire goederenleveringen of diensten aan afnemers, de btw verschuldigd is in meer dan een lidstaat. Voor de aangifte en betaling van de verschuldigde btw kan de leverancier/dienstverlener zich voor btw-doeleinden registeren in de/elke relevante lidstaat, dan wel zich registreren voor het Unie-OSS, doorgaans in de lidstaat waar hij gevestigd is.
Drempel voor de plaats van levering of dienst (10 000 EUR)
Ter ondersteuning van micro-ondernemingen is er met ingang van 1 januari 2019 een drempel voor de jaaromzet van 10 000 EUR ingevoerd. Onder dit bedrag blijft de plaats waar TBE- diensten aan consumenten in een andere lidstaat worden verleend, de lidstaat waar de dienstverlener gevestigd is. Vanaf 1 juli 2021 heeft deze drempel betrekking op grensoverschrijdende TBE-diensten en intracommunautaire afstandsverkopen van goederen, maar niet op andere soorten diensten die voor afnemers in de EU worden verricht. De drempel wordt berekend door rekening te houden met de totale waarde van grensoverschrijdende TBE- diensten en intracommunautaire afstandsverkopen van goederen, en geldt voor zowel leveranciers/dienstverleners als gelijkgestelde leveranciers.